Kontuzja przeszkodziła w walce

 Wszystko zaczęło się od fatalnych dwóch występów w Güstrow. Duńczyk sezon w SEC zaczął od dwóch zer, ale później wszystko było już tak, jak sobie tego wymarzył. Trzy starty – siedem punktów i minimalna strata do zawodników, którzy zakończyli turniej przed nim. Jeden punkt więcej i mógłby pokusić się o bieg barażowy.

W Daugavpils… „Ugly Duck” ponownie zaczął od dwóch zer. Kiedy wydawało się, że będzie to fatalny występ Duńczyka, ten znów ostatnie trzy wyścigi pojechał na bardzo dobrym i co ważne równym poziomie. Osiem punktów, czyli o jeden więcej niż w Niemczech dawało mu 15 punktów na półmetku rozgrywek.

Następnie, Andersen wraz z całą kawalkadą ruszył jeszcze bardziej na wschód. Tym razem do Togliatti. Tutaj początek nie był najgorszy, ale cztery oczka po trzech startach na pewno nie sprawiały, że Andersen czuł się szczęśliwy. Jak to miewał w zwyczaju, w 2016 roku, druga część zawodów była bardzo dobra w jego wykonaniu i po raz pierwszy, tym razem z dziewięcioma punktami awansował do biegu ostatniej szansy. W nim przyjechał za plecami Leona Madsena i tym samym wjechał do wielkiego finału. Nie było to trudną sztuką, gdyż wcześniej wykluczeni zostali: Vaclav Milik i Nicki Pedersen.

W finale Andersen nie nawiązał walki z rywalami i ostatecznie zakończył zmagania na czwartej pozycji. Nie zmienia to jednak faktu, że z zawodów na zawody radził sobie coraz lepiej. Zdobywał też więcej punktów, co dawało sporo nadziei przed wielkim finałem w Rybniku.

Niestety, kilka dni przed ostatecznym rozstrzygnięciem w SEC doznał kontuzji nadgarstka i na 48 godzin przed imprezą musiał się z niej ostatecznie wycofać. Tym samym na jego koncie pozostały 24 punkty. Dało mu to 13, najgorsze miejsce w historii jego występów w Speedway Euro Championship. Czy w przypadku Andersena, będzie miała zastosowanie reguła: „do czterech razy sztuka?”